Alþjóðleg mannréttindakerfi grundvallast á alþjóðasamningum og samþykktum þar sem stjórnvöld aðildarríkja undirgangast að tryggja þegnum sínum ákveðna vernd og réttindi. Þó íslensk stjórnvöld fari oftast að alþjóðlegum mannréttindareglum þá kemur það fyrir að reglurnar eru brotnar og til eru ríki sem virða þær að vettugi.
Alþjóðastofnanir leitast við að vinna að framgangi mannréttinda m.a. með því að setja efnisreglur, halda uppi eftirliti og þrýsta á ríki sem gerast brotleg við alþjóðlegar skuldbindingar sínar.
Til eru bæði alþjóðleg og svæðisbundin mannréttindakerfi grundvölluð á alþjóðlegum mannréttindasamningum. Evrópuráðið og Samtök Ameríkuríkja hafa sett á fót dómstóla þar sem fást bindandi dómaniðurstöður og verið er að koma á fót Mannréttindadómstól Afríku.
Innan kerfis Sameinuðu þjóða er að finna fjölda stofnana er hafa eftirlit með mannréttindum á grundvelli alþjóðlegra samninga og samþykkta en þeim er betur lýst hér að neðan.
Alþjóðavinnumálastofnunin sinnir einnig ýmiss konar eftirliti.